10 de dec. de 2015

O tren que non chegou

Hai uns meses inauguraron entre A Coruña e Vigo unha liña férrea que chaman de alta velocidade, parece que non pasa de 200 km/h, cando o de Madrid-Barcelona pasa de 300 km/h, (pero certo é que estamos afeitos a que nos coloquen sempre en última posición, no que ao progreso refírese), e acordámonos do proxecto ferroviario que houbo hai máis dun século na nosa zona.
Estivemos a piques de ter dúas estacións de ferrocarril preto de Millares: unha en Martín e outra en Fonteo.


Como afectaría á nosa terra a liña férrea entre Ribadeo e Vilafranca do Bierzo?
Esta infraestrutura xa foi unha idea estimada preferente e incluída na rede de servizo xeral polo goberno do ano 1877.
O plan propoñía unir estas poboacións cunha liña duns 151 quilómetros de lonxitude, para impulsar a explotación de minas de ferro ao longo do val do Eo ata o couto Wagner no Bierzo. Xa se aproveitaba o ferrocarril existente entre Ribadeo e Vilaodriz no concello da Pontenova.
As estacións que deseñaron no proxecto eran as seguintes: Vilaodriz, Vilagonduria, Galego (apeadoiro), San Xurxo de Piquín, Santalla de Piquín, Martín (apeadoiro), Fonteo, Baleira, Queirogal (apeadoiro), San Martiño de Neira, Becerreá, Guilfrei, Alence (apeadoiro), Vilasín do Monte, Pedrafita do Cebreiro, Veiga (apeadoiro), A Veiga, Ambasmestas, Trabadelo, Perexe (apeadoiro) e Vilafranca do Bierzo.
O orzamento da construción era de 52.011.971 millóns de pesetas (ano 1912).




Parece que a proposta estaba afiuzada financeiramente polo Banco de Vizcaya e o Banco de Comercio.
A última noticia que temos do proxecto é un documento do ano 1928 onde se siguen dando razóns para para a construción cualificándoo como de alto interese e estratéxico para a economía do País.
O autor nun parágrafo escribe: "tan antiguos son nuestros vínculos como lo es el refrán castellano: Galicia es la huerta y Ponferrada la puerta, el cual significa que Galicia empieza en Ponferrada".
E deixámosvos cunha canción do galego Andrés do Barro titulada "o tren". Ten o mérito de ser dos pioneiros que usaron o galego a finais da ditadura franquista. Os atrancos para a expresión musical en galego non impediron que coara a súa canción como número un de vendas no Estado.


https://www.youtube.com/watch?v=0M41oN9riRo

https://www.youtube.com/watch?v=BYa0UfsKF2w

10 comentarios:

Camilo dixo...

Impresiona ver o xogo que lle sacan os fascistas nacionalistas ao franquismo, como justificarian as súas imposicións se Franco non existise?
Como justificarian agora que a mayoria da xuventud galega non quere usar o galego ou prefire usar o español?
Supoño que dirán que se non existise o ditador todos os galegos adorarian o galego pero vai ser que non.
Non se pode loitar contra corrente, pena non aprendésemos nada das imposicións.
Eu que son galego falante, escribir escríboo mal pero para iso están os tradutores, non entendo porque algo como a lingua que che ten que saír de dentro impóñancha, o fascismo simplemente cambiou de bando.
Non equivoquemos o que se fixo mal nunha ditadura de mans dun asasino sádico e levémolo aos tempos de agora, non cometamos ese erro.
Polo demas parabéns polo blogue, sempre espero ao articulo novo e as imagenes levan a miña imaginacion á aldea.
Una aperta.

Toño dixo...

Ola Camilo. Eu non estou militando en ningún partido, pero quero o mellor para Galiza, (na economìa, no medio ambiente, na cultura) non lle desexo mal a outras nacións, pero ten que haber respecto. Sabes porque moita xente nova non usa o galego hoxe? porque no actúal estado español segue habendo imposicións. Non é loitar contracorrente, é defender e promocionar o galego que está en inferioridade. O castelán non ten problema, fálase en moitos países do mundo, pero o galego senón facemos por el no noso País, quen o vai defender. Eu penso que calquera lingua enriquece e non debería perderse. E é moi fácil que non se perda, tan só con falalo a diario en tódolos ámbitos sen escondelo pode durar outros mil anos e falalo non ten ningún gasto económico, só abrir a boca. E non vén da época de Franco, sinxelamente hai 5 séculos que na Galiza todos os poderes e forzas representativas dun incipiente estado instaláronse desprazando as institucións e a cultura galega, incluída a igrexa e o castelán foi o idioma dominante, o galego pasou de ser lingua de cultura a lingua de labradores, mariñeiros e menestreles. O desprezo ao galego ten raices na literatura: Cervantes, Góngora xa se iniciaron nun desprezo polo galego.Se a eso unimos que moitos dos oficios eventuais eran realizado polos galegos aínda máis. A finais do século XIX nos trenes habían uns vagóns nos que se podía ler:para perros y gallegos. Un deputado nas cortes, galego él, protestou...
estivemos de "sorte" porque modificaron o letreiro: para perros y segadores.. obviamente os segadores eran galegos, e podería seguir

Toño dixo...

aquí vai unha bonita reflexión de Anxo Aranga:“BUSCANDO LA EMPATÍA”
Amigas y amigos castellano-hablantes que vivís en Madrid y alrededores, quisiera hacer junto con vosotr@s una reflexión (un tanto infantil, es verdad!!), para compartir un problema que me preocupa, un problema lingüístico. Quisiera vuestra opinión y consejo sincero. Necesitaré por vuestra parte, un pequeño esfuerzo de imaginación y empatía.
Imaginad que en Madrid viviese una pequeña comunidad de anglo-hablantes, que solo se relacionan entre ellos o con gente de habla inglesa. Van al cine en inglés, a librerías que venden libros ingleses, de compras a tiendas de inglesas. Sus hijos y nietos, nacidos en Madrid, van a escuelas privadas inglesas.
Cuando se les pregunta porque no aprenden castellano, contestan muy seguros y en inglés:
“El castellano no nos sirve para nada, las buenas pelis, los buenos libros, la buena música, la mejor TV, la BBC, la mejor prensa, revistas de ciencia, de deportes,...todo lo bueno y que merece la pena está en inglés. Aprender castellano es una pérdida de tiempo, incluso los propios castellano-hablantes lo reconocen, todos quieren aprender inglés, incluso prefieren aprender inglés antes que cualquier otro idioma co-oficial del propio estado. Incluso el libro considerado más importante en castellano, Don Quijote de la Mancha de Cervantes, tiene más lectores en su traducción inglesa que en la versión original de castellano antiguo, que ya nadie lee ni entiende”
Imaginad también, que esta comunidad anglo-hablante de Madrid, se considera muy española, llevan muchísimas generaciones viviendo en Madrid, les gusta España, el clima, la gente... no quieren ir a vivir a otro sitio que no sea España, esta es su tierra.
Además, toda la comunidad anglo-hablante tiene muy buenos trabajos y muy bien remunerados, la mayoría trabaja en empresas relacionadas con editoriales y medios de comunicación en inglés. Grandes empresas multinacionales que buscan siempre empleados anglo-hablantes, y en eso no tienen competencia en Madrid. Consideran que el único defecto que tiene Madrid y alrededores es esa manía por hablar siempre en castellano, idioma claramente provinciano. Afortunadamente, piensan ellos, ya lo están superando, gran parte de la población ya utiliza un vocabulario inglés (stop, parking, chat, corner, futbol, hobby, best-seller, show, hippy, ok, spray, camping, clip, club, cóctel, lider, barman, flash, pack…..etc, etc) y sin darse ni cuenta ya lo están incorporado en su día a día, terminarán admitiendo que el castellano es complicado, feo y desagradable, es cuestión de tiempo.
Imaginad incluso, que algunos anglo-hablantes se dedican a la política y dado que muchas multinacionales asentadas en Madrid son anglo-americanas muy poderosas, quieren influir en la política Madrileña para que el idioma castellano deje de ser una rémora en la educación infantil, el argumento es que los niños y niñas en el futuro tendrán más oportunidades para encontrar trabajo si hablan inglés.Así pues, proponen una nueva ley educativa que favorece la inmersión lingüística en inglés para las escuelas de primaria, en menos de 20 / 30 años el castellano pasará a ser un idioma residual, una tontería de países pobres latinoamericanos.
Bien, amigas y amigos castellano-hablantes de Madrid y alrededores, que opináis de este supuesto?
Los castellano-hablantes deberían defender su castellano?
O consideráis lógico y natural que desaparezca?
O creéis que esto seria un genocidio lingüístico?
O simplemente consideráis que este supuesto es una tontería y nunca pasará?
Tengo que informaros, amigos y amigas que este supuesto no es ninguna tontería y ya está sucediendo en el estado español, concretamente en Galicia, desde el año 78 especialmente.

Toño dixo...

Casi cuarenta años de genocidio lingüístico por parte de la comunidad castellano-hablante, que está consiguiendo la aniquilación de la lengua gallega calculada al milímetro, lentamente, día a día, minuto a minuto, segundo a segundo.....
La comunidad castellano-hablante hizo una ley para que los gallego-hablantes tengan el “derecho” a utilizar su idioma, pero no el “deber”. Al mismo tiempo crearon otra ley para que el castellano sea un “deber”. Leyes indignas crean población indignada.
Somos los gallego-hablantes ciudadanos de 2ª ?
Acaso somos una colonia de las españas ?
De donde viene ese desprecio al gallego?
…de donde?
Castellano-hablantes tod@s, respetad y tratad de igual a igual a los gallego-hablantes, porque vuestra propia dignidad está en juego.

Pasaba por aquí e decidín parar dixo...

Bos dias a todos, vou lendo ao amigo Toño e en verdade alucino, de onde lle vén a algúns galegos esa cantidade de complexos ese sentirse en inferioridade en relación ao resto de españois?, ese sacar sempre historias que pasaron fai 50, 100, 500 anos? se non te sentes galego e español tes un problema pero telo tu, non tentes facernos crer que é un problema global dos galegos, é un problema teu e doutros alienados como o teu, e por favor nada mais lonxe do meu intencion insultar ou faltar respecto a ninguén.
O galego acabará ou non desaparecendo se a xente decídeo asi, podeis obrigar á xente para estudar en galego e falalo no colexio, pero non lles obrigardes a usalo na súa vida privada faltaria máis.
Eu vivo en Lugo capital e teño a miña parella tambien galega traballando en pais vasco hai varios anos, traballa nunha multinacional implantada en Alava eu paso todo o meu tempo libre no pais vasco, sitio onde sinto como na miña casa onde a xente está orgullosa de ser e sentirse vasca aínda que o 85% deles só teña como idioma o castelán ou español, non se oe á xente falar como fai Toño de desprezo, colonia, cidadáns de segunda, comunidade castelán falante
Realmente Toño espero que teñas mais de 80 anos e recuperes a túa autoestima, o contrario non o entenderia.
Xamais en ningun lugar de España sentinme discriminado por ser galego ao reves a xente sempre me di que lle encanta Galicia, vou por Bilbao sobre todo, onde teño moitos amigos e coñecidos e xúrovos que en barrios hei oido máis xente falar en galego que en vasco, aquí fai muchisimos galegos e centros galegos e tendas de produtos galegos.
E o conto ese de os ingleses por favor, neste país existe un idioma que nos axunta a todos que é o castelán ou español, no cal nos entendemos todos, despues hai linguas españolas rexionais, das que todos nos debemos sentir orgullosos pero de aí a obrigar á xente para aprendelas ou usalas hai un abismo.
E por ultimo, eu ao contrario que Toño pido respecto para as persoas non para as linguas, as linguas só son un vehiculo que teñen que servir para unir, desde o momento que separan son veleno que obedece a determinados intereses partidistas,
Despídome gústame moito o blogue e coñezo o voso pobo aínda que só sexa de pasar pola estrada cando vou á miña casa no concello de Pol.

Pasaba por aquí e decidín parar dixo...

Esquecín dicir que a miña parella consiguio un traballo no pais vasco nun parque tecnologico despois de varios anos no paro en Galicia, un traballo importante de investigación cun soldo acorde á súa preparación no cal só se xulgou o seu curriculum, no cal ninguén lle preguntou nin sequera como mérito se conocia o vasco, só interesáronse nos seus coñecementos e valía, un aplauso para eses empresarios que ven máis aló.
Se se chega a quedar en Galicia estaría aínda sorbiendose os mocos co Celga 5 na man

Camilo dixo...

Ola Toño
Falas de que queres o mellor para Galicia pero só falas e moito da lingua.
Viuse por onde vas.

Toño dixo...

Intolerante, reducionista e intransixente eu? Que va, eu estou en contra dos marcos (anque o País por desgraza ten unha contrastada vocación litixiosa por unha cuarta de terreo :):). Eu practico a autoxestión, o apoio mutuo e a solidariedade recíproca e non gusto do control social por consideralo indesexable, innecesario e nocivo. Ten que dicirme un político o que teño que facer, ou un bispo, ou un militar, ou unha multinacional? O anarquismo é a miña filosofía. Para nada quero reducir a liberdade de deixar elixir, nin quero que só se fale unha lingua e expulsar o castelán, nin obrigar a todo o mundo que sexa coma min. Non nos enganemos, os movementos que intentan remover un estado de cousas aparentemente apracible e estruturalmente inxusto sempre son percibidos como irritantes por quen defende o statu quo. Rosa Parks, a muller negra que en 1955 se negou a cederlle o asento no autobús a un mozo branco, desafiou a toda a América branca.
A liberdade cultural constitúe unha parte fundamental do desenvolvemento humano dado que, para vivir unha vida plena, é importante poder elixir a identidade propia - o que un é - sen perder o respecto polos demais ou verse excluído doutras alternativas.

Toño dixo...

Os meus compañeiros de Erasmus polacos, quedan alucinados cando ven que aquí temos lingua propia e que a xente sobre todo nas cidades apenas a usa. Unha cousa é a valoración social e as actitudes e outra a utilización efectiva. Como sabemos, o gaélico en Irlanda ou Escocia teñen unha alta consideración social e un uso ínfimo, mentres que o galego, cunhas actitudes xerais máis negativas, é moito máis falado e mesmo escrito. Do mesmo xeito acontece que xente que fala o galego habitualmente non ten unha consideración moi positiva, e outra xente que non o fala ten unha mellor actitude e valórao como un idioma relevante para a comunidade e para a súa cidadanía. E se estades algo informados, por incrible que parece nos día doxe pasan cousas coma estas:
Almodóvar dixo o ano pasado «Si yo hubiera sido un hombre analfabeto, gallego, ... voy y espero al señor Blesa o al señor Rato y le corto el gañote».
Este ano por exemplo, o Centro Hípico Casas Novas de Arteixo humilla unha nena de dez anos por falar en galego.“Es que a ti no te entiendo como hablas. Te explicas tan mal así”, “Yo si te hablo castellano tu obligación es hablarme en castellano” son algunhas das frases coas que as monitoras do campamento de verán do Casas Novas se dirixían á pequena, que abandonou o campamento tras unha semana aturando desprezos e humillacións.
E nesta campaña electoral unha candidata de ciudadanos dixo “en Galicia es muy difícil todo” "Como llueva el domingo, será dificilísimo para mucha gente”, engadiu tirando de tópicos ben antigos. Pero que se cre esta impresentable, que as galegas e os galegos se chove non sabemos usar o paraugas ou ir en coche para ir votar.

Non é ningunha sorpresa que as catro caralladas que dedican a Galicia sexan tópicos ou medias verdades, pero supoño que é o que busca o seu votante tipo.

-"Galicia es de la comunidades que más población pierde": Tiña entendido que dende o inicio da crise, Galicia está por debaixo da media en pérdida poboacional, pero se o di Inés Arrimadas...
-"Estou na miña terra": uso ritual e estereotipado do idioma.

-"En Galicia las comunicaciones son malas": ?????? É a comunidade con maior densidade de estradas, superando mesmo o País Vasco e as comunicacións non son malas (sacando o tren polo interior). Iso demostra a idea de "provincia atrasada y paleta" que ten esta xente do país.

-"El domingo si llueve...": Tópicos climáticos moi propios do imaxinario español. Señora, en Galicia a xente fai vida normal se chove, outra non queda.

Toño dixo...

Dí a miña avoa: "o saber non ocupa lugar", pero eu dígolle, "avoa, se nin para presidente do Estado esixen idiomas, mira o que din del nun xornal": "Sea como fuere, a Rajoy le honra ese esfuerzo para dominar un idioma cuyo desconocimiento amenaza con ser una deshonra, como en el pasado lo era tener un abuelo republicano o en el presente tener un primo promotor inmobiliario. En cuanto a otras lenguas, debe saber gallego, pero nunca se le oye hablarlo, se especula sólo se especula con que sabe portugués y se cuenta que se maneja en francés, aunque la expresión "manejarse" referida a un idioma suele ser sospechosa.
Lo que no tiene Rajoy es experiencia profesional en el extranjero. Como se hizo registrador tan jovencito, con sólo 23 años, y para ese cuerpo todos los destinos son nacionales y los clientes lo mismo, Rajoy nunca tuvo necesidad de actualizar fuera del país sus conocimientos. Como además entró muy pronto en la política profesional, con sólo 26 años, en un tiempo en que parecía que el PSOE de Felipe González iba a gobernar toda la vida y lo de liderar el PP ni se le pasaba por la cabeza, pues tampoco tuvo nunca la urgencia de aplicarse con las lenguas por si un día llegaba a presidente. En definitiva, que la fatalidad lleva 30 años confabulándose para que el pobre Rajoy no aprenda idiomas."

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...